Eski bir sevgilinin çürüyen bedenine bakmak gibi aslında ayrılık biraz uzak bir mesafeden sessizce izlemektesin gideni çünkü koku dayanılmaz çürüyen etin yaşamın ölüme bir cezası gibi bu koku ölmüş olmanın ağırlığı belkide yaşam bir şekilde alıyor ölümden intikamını çürüyerek ve kokarak öldürdüğü güzellikten geriye tek bir iz bırakmadan çürüyerek şimdi uzaktan seyretme zamanı yaşamın ölüme dönüşünü ve çürüyüşünü...