23 Şubat 2009 Pazartesi

Kar

İşte sonunda
Dışarda yağarken kar
Bir çığ gibi düşüyorum ben
Parmak uclarımda
Çıkıyorum bu evden karanlığa
Artık korkacak bir şeyim olmadan
Işıktan karanlığa yürüyorum ben...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder