Noktalar

Bir noktaya kadar yaşar insan oyle yada boyle bi yere kadar gidersin tekbaşına umrunda olmadan yürür durursun yolunda mevsimler degisir etrafında kalan giden insanlar cevrende ama durmaksızın bir yürüyüstür bu kimseyi beklemeden kendi yolunda bi noktaya kadar yürür insan sonra o gözlerle karsılasırsın yolun bir yerinde yürümek istemezsin artık onlarsız durursun bir soluk alırsın sonra bir tane daha yılların yorgunlugunu atar gibi soluk alır verirsin icin daralır o gözleri ararsın tek basına yürümek istemez olursun artık bir noktadan baska bir noktaya gitmek degildir amac noktalar anlamsızlasır sadece beraber yürümek ıstersin nereye götürdügünün anlamı yoktur noktalırın yürümektir onunla yanyana artık budur olayın bir noktadan sonra noktaların anlamı kalmaz hayatta...